Parasızlıktan Okuyamayan Öğrencilere Eğitim Veren Vakıf

Sultan II. Bayezid, 1495 senesinde vezirleriyle Amasya külliyesinin ziyaretinde bulunuyordu. O esnada Sultanı görmeye gelen, görmek isteyen toplanmış kalabalık arasında, yalınayak üstü başı dökük bazı çocukların, ihtiyaçtan dolayı aileleri tarafından çalıştırılmak zorunda olduklarını duyunca, asırlar geçse de unutulmayacak o tarihi vakıf kurma kararını açıklamıştı.

“Burası bütün halkımın camisi ve medresesidir. Bundan böyle hiçbir çocuk maddi imkânsızlık sebebiyle mektepten ve okumaktan mahrum kalmayacak, eğitim masrafları karşılandığı gibi giyim kuşamları, yeme içmeleri de ayrıca karşılanacaktır.

Nitekim Sultan bu emrini ancak bir vakıf sayesinde süreklilik kazanabileceğini de iyi biliyordu.

Amasya’nın fakir çocuklarına yüzde yüz bursla eğitim hizmeti vererek bir vakıf kazandırmıştı.

II.Bayezid vakfı diye kayıtlara geçen bu vakıf daha sonra hizmet ağını genişleterek ve dar gelirli insanların çocuklarıyla birlikte bütün muhtaçlar, yolcular ve misafirler için de sabah akşam yemek çıkarmayı hatta binek hayvanlarına da arpa, yulaf vermeyi bir vakıf şartı olarak hayata geçirecektir.