Kozanizade Mehmed Arif Efendi oğlu İshak Efendi, 19. yy başlarında Antep müftülüğü görevinde bulunmuş bir zattı.

Lakabından anlaşıldığı kadarıyla, Adana Kozanlı bir aileye mensuptu. Gaziantep’te bulunan Kozanlı Camii, onun tarafından yaptırılmıştı.

Kozanizade, biraz da ilmiye sınıfına mensup olması sebebiyle olsa gerek, ilim tahsili için gurbete çıkmış talebelere ayrı bir değer verir; onlar için kendinden sonra da devam edecek bir hayrat oluşturmayı arzu ederdi. Nitekim bu emelini, müftülüğünü yaptığı o günkü adıyla Ayıntab’da (Gaziantep) bir vakıf kurmak suretiyle gerçekleştirmişti. Mehmed Arif Efendi oğlu İshak Efendi Vakfı’nın hizmeti, Kozanlı Camii medresesinde okuyan talebelere para yardımında bulunmaktı: Medresede yatılı kalan öğrencilerden ailesi şehir dışında olanlara ayda iki kuruş. Antep’in içinde olanlara ayda bir kuruş burs… Tarihteki eğitim sistemimizin belkemiğini oluşturan anlayış buydu: şükür ki bugün de bu geleneği devam ettiren, öğrencilere burs vermeyi gaye edilmiş vakıflarımız var…

Okumaya istidatlı olan öğrencilerin tam bir himaye altında tutulması, tarihi geleneğimiz içinde, Büyük Selçuklu İmparatorluğu veziri Nizamülmülk’ün yerleştirdiği bir anlayıştı. Okuyan kimselerin hiçbir maddî-manevi zorlukla karşılanmamasına ve cemiyet hayatında yükselmelerine büyük önem verilirdi.

Kozanizade Vakfı, başka bir yönüyle de meşhurdu. O, “Talebelere pabuç parası veren vakıf” diye tanınır, bu adla anılırdı. Gerçekten de vakıf, yazın köylerine gitmeyip medresede kalmayı tercih eden öğrencilere 5’er kuruş da pabuç ve üst baş parası vermekteydi.